Rzymski grobowiec w bułgarskim mieście Chisaria

Bułgaria, kraj bogatej historii, skrywa wiele tajemnic związanych z różnymi epokami. Jednym z fascynujących odkryć archeologicznych jest grobowiec rzymski w malowniczym mieście Chisaria. Położone w południowej części kraju, Chisaria to miejsce pełne historii, gdzie współczesność splata się z dziejami starożytnego świata. Grobowiec rzymski w tym miejscu to świadectwo bogactwa kulturowego, jakie oferuje Bułgaria.

fot. Spasimir Pilev; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Chisaria, znane również jako Augusta Trajana w czasach rzymskich, było ważnym ośrodkiem termalnym, znanym z licznych źródeł ciepłych wód. To właśnie te naturalne zasoby sprawiły, że miejsce to stało się popularnym kurortem dla arystokracji rzymskiej. Datujące się na II wiek n.e., miasto rozwijało się wokół kompleksu termalnego, będącego centrum życia społecznego.

fot. Gitanes232; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Grobowiec rzymski w Hisarze stanowi niezwykłe archeologiczne znalezisko, które rzuciło światło na ówczesną kulturę i wierzenia społeczności rzymskiej. Znajdujący się w centralnej części miasta grobowiec to nie tylko miejsce pochówku, ale także reprezentacja sztuki sepulkralnej i architektonicznej epoki.

Rzymski grobowiec w Chisarii, znajdujący się w parku Slaveev dol, około 300 metrów na południowy zachód od fortyfikowanej części dawnego starożytnego miasta, stanowi fascynującą podróż w czasie do IV wieku n.e. To jedno z najciekawszych i najlepiej zachowanych odkryć archeologicznych związanych z Diocletianopolis, starożytnym miastem leżącym na terenie współczesnej Bułgarii.

fot. Gitanes232; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Grobowiec, pochodzący z drugiej połowy IV wieku, został odkryty podczas wykopalisk na terenie nekropolii Dioklecjanopola. Samą nekropolię odkryto w 1957 roku podczas nawadniania sąsiednich sadów. Po odkryciu, grób został zbadany, a następnie zabezpieczony nasypem kopcowym i kamiennym portalem według projektu architekta Stefana Stamowa.

fot. Gitanes232; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Architektonicznie grobowiec reprezentuje charakterystyczny styl późnego antyku. Składa się z korytarza schodowego i komory grobowej, osadzonej 7 metrów pod ziemią. Materiałami budowlanymi były kamienie i cegły, związane zaprawą cementową zawierającą drobno pokruszoną cegłę.

fot. Spasimir Pilev; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Korytarz schodowy zdobią kolorowe freski przedstawiające motywy roślinne i geometryczne. Służył on do połączenia komory grobowej z powierzchnią. Klatka schodowa została podzielona na dwie części, z czego druga była przykryta sklepieniem. W dolnej części korytarza zbudowano łukowy kanał odprowadzający wodę z komory grobowej do pobliskiej rzeki.

fot. Gitanes232; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Komora grobowa, ozdobiona freskami i mozaiką, zachowała się w autentycznym stanie. Plan kondygnacji komory jest kwadratowy, a strop posiada sklepienie kolebkowe. W ścianach wybudowano sześć ozdobnych nisz rytualnych do przechowywania urn, a na południowej i północnej stronie komory umieszczono łóżka grobowe.

fot. Gitanes232; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Freski zdobiące komorę przedstawiają motywy roślinne i geometryczne, a także grupę czerwonych róż, symbolicznie związanych z regionem Tracji. Podłogę pokrywa wielobarwna mozaika, zachowana w doskonałym stanie, wykonana techniką opus vermiculatum.

fot. Gitanes232; Wikipedia; Creative Commons Uveďte autora-Zachovejte licenci 4.0 International

Badania wykazały, że grobowiec był używany dwukrotnie. Podczas pierwszego pochówku nie było grobowych kamiennym miejsc spoczynku, co sugeruje, że ciało mogło być umieszczone bezpośrednio na mozaikowej posadzce lub poddane kremacji, a prochy złożono w ozdobnej niszy. W drugim przypadku zbudowano kamienne miejsca spoczynku, na których składowano zwłoki. Grobowiec rzymski w Chisarii stanowi unikatowe odkrycie, pozwalające lepiej zrozumieć praktyki pogrzebowe i sztukę sepulkralną tamtych czasów.